səyahət etməyi

См. также в других словарях:

• səyahət — is. <ər.> Müəyyən məqsədlə (elmi, bir yerlə tanışlıq, idman və s.) ayaqla, ya miniklə yaşadığı yerdən uzaqlara getmə, səfər etmə. Dağlarda səyahətdə olmaq. Dəniz səyahəti. – Mirzağa elmi tənəzzöhlərə, səyahətlərə bir kərə də olsun… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• gəzmək — f. 1. Yerimək, dolaşmaq. Müəllimə, bəs neçin bir iki gündür biz əvvəlki kimi oxuya oxuya kəndi gəzmirik? C. C.. Uşaqlar çox vaxt qolsuz bir köynəklə yaşıl ot üstündə ayaqyalın gəzirlər. M. C.. // Ümumiyyətlə, hərəkət etmək, hərəkətdə olmaq. –… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kəsalət — is. <ər.> Fəaliyyətsizlik, hərəkətsizlik; ölgünlük, süstlük, əzginlik, kefsizlik. Çox yatmaq kəsalət gətirər. (Ata. sözü). Bu nə heyrət, bu nə xəcalətdir; Səndə, axır, bu nə kəsalətdir? S. Ə. Ş.. Nə kəsalətlə iş görürsən sən; Niyə bunca… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• eşitmək — f. 1. Hər hansı bir səsi qulaqla qavramaq, almaq, duymaq, mənimsəmək. Danışanların səsini eşitmək. O biri otaqdan səs eşitmək. – Əz qəza Gülbadamın səsini kəndin kənarından keçərkən bir adam eşidib səslənir: – Ay adam, kimsən? N. N.. Birdən birə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• məftun — sif. <ər.> Vurğun, özünü unudacaq dərəcədə vurulmuş, eşqə giriftar. Kamran gözlərini Səidə xanıma zillədi, nə isə çox məftun baxışlarla onu süzməyə başladı. M. Hüs.. Məftun etmək – özünü sevdirmək, özünə bənd etmək, aşiq etmək. Məftun olmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• müsafir — is. <ər.> 1. Səfər edən, səfərə gedən; səyahətə çıxan adam; səyahətçi. Keçdi çox illər, olmadı orda; Bir müsafir gəlib sirab olsun. A. S.. 2. Mehmanxanalarda, karvansaralarda və s. də müvəqqəti yaşayan adam. Tiflisdə İsmailiyyə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• inşa — is. <ər.> köhn. 1. Qayırma, yaratma, qurma, vücuda gətirmə, tikmə. Gəmi inşası. Mədən inşası. – Xəndəkdə qazıntı işləri qurtarandan sonra, dörd iri borunun inşasına başlanacaqdı. Ə. S.. İnşa etmək – qurmaq, yaratmaq, quraşdırmaq, qayırmaq.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• nəfəs — is. <ər.> 1. Ciyərlə havanı içəri alıb buraxma (insan və heyvanlarda oksigen udub karbon qazı buraxma prosesi). Nəfəs üzvləri. Dərindən nəfəs almaq. // Ciyərlə alınıb buraxılan hava. <Müəllim və Tellinin> başları birbirinə çox yaxın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• gəşt — is. <fars.> Gəzmə, dolanma, seyr, səyahət. Gəşt etmək (eləmək, qılmaq) – gəzmək, seyr etmək, dolaşmaq. Durdular iki qardaş, atları yəhərləyib dedilər: – Gedək bir qədər gəşt eyləyək, tainki bəlkə bir fikrimiz dağıla. (Nağıl). Əcəl gəşt… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• iştirak — is. <ər.> Bir işdə başqaları ilə birlikdə fəaliyyət göstərmə, iş görmə. <Qadın:> Mənim bu səyahətdə iştirakım möhtərəm ağamızı məmnun buraxdımı? M. S. O.. Mollanəsrəddinçilər xalq kütlələrinin iştirakı olmadan milli intibah təsəvvür… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti